Chiroyli qoramag'iz uzoq vaqt davomida bir yigitga ko'z tikib turadi. Uni ko'ngil ochish uchun u xushmuomalalardek kiyindi. Va uning jasorati uzoq davom etmadi. Uning barcha teshiklari allaqachon barmoqlar va til bilan isitilgan, ho'l yoriqlar foydalanishga tayyor. Va u yoqilgan edi. U bundan xursandmidi? Albatta, bu uning ishtiyoqi bilan qimirlaganidan bilinib turardi. Oxirgi akkord... va uning ko'kragiga uning yuzidan tomchi tomchi. E, men ham unga yana bir necha qultum ichgan bo‘lardim!
Agar kimsasiz sohilda ularni tasodifan uchratib qolgan bu yigit bo‘lmaganida, ular bir-birlarining badanlarini ham, yonoqlarini ham ishqalay boshlashardi. Ular o'ynoqi kayfiyatda edilar. Yigit esa tezda yotqizish arafasida ekanligini tushundi va shu zahoti shimini tushirdi. Biz buqani shoxlaridan olishimiz kerak edi, jo'jalar esa dikni so'ra boshladilar. Qo'ng'ir sochli qiz menga eng uyatchan bo'lib tuyuldi, lekin kaltak ustunlik qildi. Shunda u hech o‘ylamay o‘rnidan turdi. Qolgan do'stlarim esa shunchaki oqizdilar. ))
Gimnastikachi shunchaki olov, u haqiqatan ham mukammal figuraga ega, siz uning sportchi ekanligini darhol aytishingiz mumkin. Hatto hayronman, bunday mashg'ulotlar qayerda bo'ladi, men kimningdir murabbiyi bo'lishni xohlardim).